Die van mij zijn altijd gedoemt te mislukken. Toch wil ik voor het maken van mijn blog een uitzondering maken.Mijn voornemen frequenter te bloggen,wil ik jullie vragen mij aan te houden.
Het nieuwe jaar weer mooi begonnen met de traditionele Stiltedag,een verslag van mijn collega Jos die nieuw is bij de Baak en voor het eerst meedeed aan een Baak progamma volgt hierbij.
Ik schreef eerder over de Baak Leap, daar zijn we zeer enthousiast mee van start gegaan.
Een prachtige eerste module gehad en de eerste in betweendag is inmiddels ook succesvol verlopen.
We zijn ons nu aan het voorbereiden op onze reis naar India,heel spannend,we gaan echt aan de slag met een groep Indieërs.Meer hierover vast in mijn volgende blog.
Hier dan het verslag van Jos over de Stiltedag:
Nieuwsgierig was ik wel, hoe zal het zijn zo'n stiltedag en gaat dat niet enorm saai worden na een paar uur? Mediteren doe ik wel vrij regelmatig, maar nooit langer dan een half uur en kon me dan ook niets voorstellen bij van een halve dag stil.
De avond ervoor dacht ik nog: 'ooh dat wordt morgen lekker een dagje rustig aan doen.......'.
'Voel je lichaam in de stoel .... laat je voeten contact maken met de aarde' Sacha leidt ons op een relekste manier de stilte in met een meditatie. Ontspanning begint toe te slaan. Maar er is meer. Een poosje later gaan we allemaal het bos in, iedereen voor zich. Je mag niet praten met mensen die je tegenkomt .. Moeilijk.... Gelukkig kom ik geen bekenden tegen, dat scheelt mooi weer een hoop vage gebaren.
Al snel zomp ik prachtig door het bos over een verend tapijt van mos, het pad is uit zicht. Heerlijk vrij en even alleen. Alles volgt elkaar op: Rust, humor, verwondering, bewondering, inzicht, bewustwording, een sterk gevoel van een band met de natuur en confrontatie in de vorm van een heus testje. Niet per sé in deze volgorde.
Ik loop weer terug. We doen even niets en zitten afwisselend met ogen open en dicht stil te zijn...Er gebeurt veel in de stilte..... en we gaan een tekening maken van een moment tijdens ons reisje door het bos. Ik probeer zo weinig mogelijk na te denken en zoveel mogelijk het gevoel van de ervaring in het bos aan te houden en ik krijt er op los.. We doen weer een begeleide meditatie en we schrijven kwaliteiten bij de tekening. Ze stonden al geschreven en ik hoefde ze alleen even zichtbaar te maken door ze neer te krijten. Bijzonder hoe door een poosje stilte en natuur ineens heel duidelijk wordt wat de laatste tijd speelt en wat aandacht nodig heeft.
Petra laat onze geest en lichaam op een andere manier kennismaken met geluid. Verrassend hoe je een geluidje in, door en rond je lichaam kan voelen. Erg prettig en ook fijn dat er even een heel andere toon tot de ervaring binnendringt. Daarna lopen we naar buiten in tweetallen. één van ons mag praten en we reflecteren zelf op één van de kwaliteiten die we hebben opgeschreven. De ander blijft stil. Ook weer een bijzondere ervaring, maar nu werd het wel heel moeilijk om stil te blijven. Nadat we ons zegje hadden gedaan toch maar even gekletst. Dat voelde onwennig. Raarrr. Daarna weer de stilte in. We schrijven een gedicht voor elkaar over wat we hebben gehoord van elkaar. Leuk en ook lastig. Je wilt zoveel zeggen. We lezen het gedicht voor, wat kunnen veel mensen mooi schrijven!..... en we ronden de dag af....
Kapot was ik er van! Helemaal gesloopt. Niets dagje rustig aan doen. Wel goed om even te voelen hoe het er nou 'echt' met me voorstond. Om stil van te worden. Wat een mooie dag. De volgende keer ben ik er weer!
